وقتی ما شرکت Revolarرا که لباسهای حفاظتشخصی تولید می کند، تاسیس کردیم به این درک نرسیده بودیم که در مرحله نوزادی قرارداریم. سیستم ارتباطی ما زمخت و نخراشیده بود، محصول ما عملا فقط روی کاغذ وجودداشت و ما خیلی جوان بودیم. اما هیچ کدام از این مسائل برای ما مهم نبود چونRevolar تمام دنیای ما بود. این شرکت فرزند ما به حساب میامد و به همین خاطر،بی دلیل برای ما زیبا به نظر می رسید.
در این مرحله من و هم بنیانگذارم با یکدیگر زندگی می کردیم. محل کارما خانه بود و معمولا روی مبل در حالی که پیژامه پوشیده بودیم، کار می کردیم. درکنار این شغل به صورت پاره وقت هم کار می کردیم تا زندگی مان را تامین کنیم. درهمین حین تلاش می کردیم تا سرمایه هم دریافت کنیم. ما در تمام رویدادهای شبکه سازیشرکت می کردیم. به صورت مداوم بیرون می زدیم و هر دفعه تقاضای ما رد می شد. ما دراین کار شکست خوردیم، بارها نه شنیدیم اما باز این کار را تکرار کردیم و تکرارکردیم تا بالاخره موفقیت ما آغاز شد.
بعد از یک سال زندگی کردن در این وضعیت به این نتیجه رسیدیم که درواقع مشکلات اول کار ما را برای کسب موفقیت آماده کرد. این کار با مجبور کردن مابرای تکرار پیام خود، نمایش محصول و چشم اندازمان انجام شد. با شتاب گرفتن کار ماتوانستیم ۵۰۰ هزار دلار سرمایه جذب کنیم و وارد برنامه شتاب دهیTechstars Boulder 2015 بشویم.
در Techstars تعدای اعضای تیم از ۵ به ۸ نفر رسید، چندنمونه اولیه واقعی ساختیم و با مربیان فوق العاده ای آشنا شدیم تا ما را راهنماییکنند. خیلی زود پی بردیم که دیگر یک استارتاپ که در گوشه خانه خود راه انداختیم،نیستیم و دیگر در مرحله نوزادی قرار نداریم. پول واقعی در بانک داشتیم. برایزنده ماندن در این مرحله جدید، باید تکامل می یافتیم و تبدیل به یک کودک نوپا میشدیم.
من هیچ وقت این لحظه را فراموش نمی کنم. در مرحله نوزادی همیشه همهاعضای تیم در تمام جلسات حضور داشتند. اما بعد از اینکه من یک ملاقات معمولی تیمرا تبدیل به جلسه استراتژی برای مدیران تبدیل کردم، بازخوردهای شفافی دریافتکردم. مدیر عملیات باهوشی که جدیدا استخدام کرده بودیم به من گفت جکی، جلسهخوبی بود، اما من نباید در این جلسه باشم. من هیچ درک عملیاتی برای جلسه نداشتم وبهره ای هم نبردم در حالی که باید روی کار خودم و چیزی که به من مرتبط هست تمرکزکنم.” به محض شنیدن این کلمات، احساس کردم که موهای سفیدی از سر من در حالی که آنموقع ۲۵ سال بیشتر نداشتم، بیرون زد!
از زمانی که تعداد افراد بین ۸ تا ۱۳ بود متوجه شدیم که نیاز به سیستمهای واقعی داریم. حالا به مرحله مهد کودک رسیده بودیم و الفبای تیم سازی را یاد میگرفتیم. Revolar حالا با استعدادها ، دیدگاه ها و سبک های مختلف در حال انفجار بود وما با این چالش روبرو بودیم که چگونه مطمئن شویم همه افراد به صورت موثر ارتباطبرقرار می کنند.
وقتی که تعداد افراد تیم بین ۱۴ تا ۱۶ نفر بود، به مساله سازمان دهیمجدد کسب و کار خود رسیدیم. متوجه شدیم که در بسیاری از موارد عنوان شغلی افرادارتباطی با تجربه یا نقش آنها ندارد. شرکت ما در مرحله پایانی دوره ابتدایی خودبود و گاهی اوقات میزان تغییراتی و سازمان دهی مجددی که در این مرحله باید انجاممی شد، به نظر ترسناک و نابود کننده به نظر می رسید اما در این عین حال اینتغییرات کاملا باعث توسعه کسب و کار و باز شدن چشمان ما شد. کانون هک رشد ایران مشاور هک رشد کیست؟ مشاور و استراتژیستهای رشد کسب و کار یا اصطلاحاً هکر رشد Growth Hacker” ها به شیوه های خاص و پیشرفته و بر اساس الگوهای داده محور، رشد یک کسب و کار را افزایش میدهند.
حالا با وجود تیمی با تعداد اعضای بیش از ۲۰ نفر، به مرحله بلوغ رسیدهو در واقع به مرحله دبیرستان در مسیر تحصیلی خود رسیده ایم. این مرحله نیزهمچنانجذاب و در عین حال طاقت فرسا و ناراحت کننده مانند قبل است. حالا ما در بازارهستیم و تیم هایی داخل تیم کلی Revolar داریم. سن ما بیشترشده، باهوش تر و قوی تر شده ایم ولی همچنان اطمینان یافتن از اینکه افراد احساسشنیده شدن داشته باشند، مشکل است. در این مرحله باید از تشکیل سیلوهای اطلاعاتجلوگیری کرده و دیدگاه های مختلف را هماهنگ نماییم در عین اینکه همزمان باید تصمیمگیری کرده و به صورت بهینه به سمت جلو حرکت کنیم. بنابراین تصمیم گرفتیم که باچالش های این مرحله از زوایای مختلف روبرو بشویم. اول هر سه ماه یک بار همه بهعنوان یک تیم، در یک جلسه جمع می شویم تا اهداف، فرصت ها و بخش هایی که نیاز بهبهبود ارتباطی دارند را در یک راستا تنظیم کنیم. سپس نقش ها را در ابتدای هر پروژهتعریف می کنیم تا مشخص شود چی کسی باید ابتکار عمل را در دست داشته و کار راراهبری کند، چه کسانی بازخورد را ارائه دهند و چه کسانی تصمیمات را مورد تاییدقرار دهند. همچنین دیدارهای مستمر یک به یک، به ما کمک می کند به سرعت متوجه شویمچه زمانی قطع ارتباطات رخ می دهد تا بتوانیم به صورت بلادرنگ آنها بازسازی کنیم.
در پایان به این اذعان می کنیم که کامل نیستیم بنابراین صبر، انعطاف وباور به اینکه همه افراد بهترین نیت ها را در ذهن دارند، کلیدی می باشد. صادقانهبگویم من احساس خوش شانس بودن می کنم. ما تیمی داریم که دقت زیادی به ماموریت شرکتمی کند که باعث می شود تا اعضای تیم مشتاق به شنیده شدن باشند و می خواهند بهترینتصمیمات را برای افرادی که مشتری ما هستند، اتخاذ کنند.
در حالی که همچنان گاهی از اوقات لغزش هایی داریم اما نقش های مشخص،اهداف متوازن، ارتباط پایدار و باور مشترک در ماموریت، ما را در مسیر درست حرکت میدهد. ما از مرحله بلوغ زنده بیرون آمدیم پس باز هم می توانیم آن را تکرار کنیم.
درباره این سایت